Purmerend ligt op het punt waar Purmer, Beemster en Wormer samenkomen, drie grote binnenzeeën die werden drooggelegd in 1622, resp. 1612 en 1624. Daaraan voorafgaande lag Purmerend dus op een strategische plek van waaruit over het water een groot deel van Waterland beheerst kon worden. Na de drooglegging groeide de betekenis van Purmerend als agrarisch centrum. Van de achttien steden die vertegenwoordigd waren in de Staten van Holland was Purmerend de laatste.
Anton van der Lem
Naslagwerken
1545-1575: Stedenatlas Jacob van Deventer : 245 stadsplattegronden uit 1545-1575 – schakels tussen verleden en heden / Reinout Rutte en Bram van Nieuwenhuyze ; cartografie Yvonne van Mil. – Bussum : THOTH ; Tielt : Lannoo, 2018: p. 345.
1612: Beschryvinghe van alle de Neder-landen door Ludovico Guicciardini, vermeerderde uitgave, p. 223.
Nijhoff/Van Hattum, Bibliotheek van Noord-Nederlandsche plaatsbeschrijvingen tot het einde der 18de eeuw. ‘s-Gravenhage : Martinus Nijhoff, 1953 > nr. 64 (A. van den Burgh), nr. 292 (H.Js. Soet).
Literatuur
P. Huurdeman, De geschiedenis van Purmerend. Purmerend, 1975
P.M. Verhoofstad, Geschiedenis van Purmerend. Purmerend, 1947.