Antwerpen, 3 november 1898 – Oosterhout (Nl), 14 mei 1988
Vlaamsgezind historicus, hoogleraar en journalist die zich in het interbellum bezighield met Antwerpen tijdens de beginfase van de Opstand. In 1930 promoveerde hij op het proefschrift Het wonderjaar in Antwerpen 1566-1567 . In 1933 leverde Van Roosbroeck bijdragen aan Pieter Geyls bundel Wilhelmus van Nassouwe en aan Jan Romeins De lage landen bij de zee . Reeds als tiener actief in de Vlaams nationalistische kringen, raakte Van Roosbroeck in de jaren 1930 in Duits vaarwater. Tijdens de bezetting collaboreerde hij met de Duitsers. Toen de geallieerden naderden vluchtte Van Roosbroeck naar Duitsland. De Krijgsraad van Antwerpen veroordeelde hem bij verstek ter dood. Van Roosbroeck dook onder, eerst in Antwerpen, later in Breda. Hij bleef publiceren, aanvankelijk onder pseudoniemen. In 1959 verscheen onder zijn eigen naam Wilhelm von Oranien. Der Rebell . Dit geschiedde in context van de Ranke-Gesellschaft, een in 1950 door conservatieve, deels door het naziregime gekleurde historici, opgerichte vereniging. Begin jaren 1960 kon Van Roosbroeck ook in België weer onder eigen naam publiceren. Zo verscheen in 1962 een uitgebreidere versie van de biografie van Willem van Oranje en in 1968 een werk over de zestiende-eeuwse Nederlandse migranten in Duitsland. In 1969 mocht Van Roosbroeck voor het eerst Vlaanderen weer bezoeken. In 1974 verscheen wederom een biografie van Willem van Oranje van zijn hand, nu in de prestigieuze reeks Mercatorfondsboeken. Dit betekende de facto de erkenning van Van Roosbroeck. Het volgende jaar sprak hij over Oranje op het stadhuis van Dillenburg. Andere eerbetuigingen volgden. In 1984 schreef Van Roosbroeck een biografie van Filips II. In ditzelfde jaar werd hij geraadpleegd over een tiendelige tv-serie over Willem van Oranje. In dit kader rezen in Nederland hier en daar vragen over zijn verleden, maar Van Roosbroeck ging daar niet op in.
Erik Swart
Literatuur
Armand van Nimmen, Rob van Roosbroeck en tijdgenoten. Het verdriet van Vlaanderen (Gent, 2014).
Nationaal biografisch woordenboek XIX (Brussel, 2009) 796-811.