Lofdicht op de Pacificatie van Gent
Uit: J. van Vloten, Nederlandsche geschiedzangen , II, 1864, 182-184.
Oorspronkelijke bron: Geuseliedtboeck
Verblijt U Neerlant met jolijt,
En dancket God den Heer altijt,
Voor zijn groote weldaden,
Die ons hier zijnen vrede soet,
Sent, boven vanden hemel goet,
Zijn ghemeynte beladen;
Singht nu altsaem een vrolick liet,
Gods gracy die is ons gheschiet,
Ghelijck wy sien voor ooghen;
Hy heeft der heeren hart in d’hant,
Teghen Gods macht en kan niemant,
Al heeft hy ‘t langh vertooghen.
Tot Bruessel zijn alsdoen vergaert
De Staten der landen vermaert,
Om soo te accordeeren
Met den prins van Orangie goet,
En de Staten van Hollant vroet,
Tot God en ‘s Conincks eere;
Te verdryven de Spangiaerts al,
Onsen God daer toe helpen zal,
Want ‘t zijn al zijn vyanden,
Om te vermoorden zijn sy hier,
Ende om te spolieeren schier
Al onse Nederlanden.
Den thienden October befaemt,
Waren d’ heeren by een versaemt,
Om d’ zeghel aen te kleven
Aende pays-brieven van accoort,
By d’ Staten opgherecht alst hoort,
Om vreedlijck elck te leven;
Die Staten waren doen vergaert
Van Hollant en Zeelant vermaert,
Al binnen Ghendt, die stede,
Den twaelfsten dach van deser maent,
Tot vrede waeren zy vermaent,
tWelck veel verblijden dede.
tHeeft omtrent thien jaren gheduert,
Daerom soo menich mensche truert,
Doe d’ Spaengiaerts int lant quamen;
Inlantsch oorloch bedervet landt,
De Geusen aenden water-kant,
Zy benouwen ons altsamen;
De Spaengiaerts namen ons lijf en bloet,
De Geusen roofden onse goet,
Niemant mocht ‘t hooft wtsteken;
Siet, doe waren wy soo benout
Van vrient en vyandt menichfout,
Blijtschap doet mijn tongh spreken.
Men hoorde ‘t schut aen allen oort
Afschieten, om sulck blijd accoort,
Peck-tonnen branden seere;
Elck sal besitten nu zijn goet,
Om ‘t gheloof niet meer storten bloet,
D’ Prins is admirael der meere;
Twee hondert vendels men vlieghen sach,
In Brabant maeckte men ghewach,
Wt te dryven de Spaengiaren,
Zy meenden t’ zijn ons Over-heer,
Maer God die plaghet haer nu weer,
Dat wordens’ wel gheware.
Ghy landen, maeckt u op de been,
Verslaet de Spaengiaerts alghemeen,
Het sal haest zijn ghedaene;
Maeckt u selven in alles vrij,
Die sout hebben geweest in slavernij,
Slaetse, valt dapper aene;
Ghy heeren, staet malcander trou bij,
Wilt pleghen gheen verraderij,
De prins sal niet bezwijcken,
De coningin van Englant fijn,
Zal u oock wel bystandich zijn,
En Vranckrijck desghelijcken.
Prince, laet u niet lastich zijn,
Al gheefdy schattingh dit termijn,
Tot garnisoen der Staten;
tIs beter dat ghy nu wat gheeft,
Dewijle ghy in vreden leeft,
Alst al moeten verlaten;
Die Spaengiaert u niet laten sal,
Ghelijck men hier siet overal,
Als sy u overcomen,
De wapens neemt meê inde hant,
En strijdet voor u vaders lant,
Ridderlijck, sonder schromen.