Aldobrandini, Pietro

Agent-gezant in dienst van Margaretha van Parma

Jaartallen onbekend

Biografie

Pietro Aldobrandini of Aldobrandino (in de briefwisseling van Margaretha van Parma met Granvelle verschijnt hij telkens als Aldobrandino) was een vertrouwde dienaar van het huis Farnese. Hij vervulde vele missies voor Margaretha van Parma naar kardinaal Granvelle en koning Filips II. Zij zond hem voor het eerst naar de koning nadat deze haar had gevraagd opnieuw gouverneur-generaal van de Nederlanden te worden. Zij aanvaardde haar benoeming zonder haar zoon Alexander Farnese daarin te kennen, terwijl hij juist de verdienste had grote delen van de Nederlanden weer onder het gezag van de koning gebracht te hebben. Alexander beschouwde de aanstelling van zijn moeder als een aantasting van zijn eer en verdiensten en wenste de macht die hem ongedeeld was toegekend niet alsnog te delen. Aldobrandini heeft vervolgens verschillende missies tussen de drie partijen moeten vervullen: moeder, zoon en Filips II. Het was uiteindelijk Alexander die aan het langste eind trok. Vele missies zouden daarna nog volgen. Een van de belangrijkste betrof de wens van Margaretha om weer van haar taak ontheven te worden, waarvoor Aldobrandini zelfs enkele jaren in Madrid verbleef. Een andere belangrijke opgave was de teruggave van de citadel van Piacenza, wat zeer gevoelig lag bij het huis Farnese. Een van de correspondenten vermeldde over de ijver van Aldobrandini dat deze ‘geen gat, geen deur, geen raam’ onbenut liet om te weten te komen wat er gaande was in de politieke wereld ( Corr. Granvelle IX, 236). Na het overlijden van Margaretha bleef hij in dienst van het huis Farnese te Rome. Pietro Aldobrandini was een neef van Ippolito Aldobrandini, die in 1585 tot kardinaal werd verheven en in 1592 paus werd onder de naam Clemens VIII.

Anton van der Lem

Literatuur

Pietro Aldobrandini ontbreekt in de biografische woordenboeken.

Edmond Poullet ed., Correspondance du cardinal de Granvelle , 1565-1586 (12 dln., Bruxelles, 1877-1896) VII, 65-66 (> brieven van A. in BCRH, derde serie, dl. XI, p. 301 vlg.); VIII, 25 (neef van), 474-489 (instructies voor A.), 491-494, 499, 505, 506-510, 537-553 (instructies voor A.), 593-596; IX, 236, 585-592, 595-599, 604-607, 762-763, 772-774, 778-780; X, 257, 282, 378; XI, 462-465, 477-479; XII, 47-54, 59-61, 63-66, 165-167.

Correspondance de Marguerite d’Autriche, duchesse de Parme, avec Philippe II. L.P. Gachard ed. (3 tom., Bruxelles, 1867-1881) I, xxxix-xliii, xlviii, lvi, lvii, lviii.

Friedrich Schiller, Geschichte des Abfalls der vereinigten Niederlande von der spanischen Regierung (oorspronkelijke uitgave: Leipzig, 1788) in: Schillers Werke : Nationalausgabe XVII: Historische Schriften : erster Teil. Karl-Heinz Hahn ed. (Weimar, 1970), S. 286,34

Discours oft verhael ghemaect op de quetsure van mijn heere de prince van Oraignen. / [By Pierre L’Oyseleur dit de Villiers]. – [Leiden, C. Silvius], 1582, 1582. – in-4. – A-C4 TB 1578. – Knuttel 598. Aldobrandini geciteerd op de laatste bladzijde.
Plaatsingscode UB Leiden: THYSPF 496