Princelied
Uit: Vondel, Werken , III, 505-506.
Door Joost van den Vondel
FREDERICK van Nassouwe
Ben ick vroom Hollandsch bloed,
Mijn Vaderland getrouwe
Met leven lijf en goed:
Een Prince van Oranjen,
Door wapenen vermaert:
Voor Oostenrijck noch Spanjen
En ben ick niet vervaert.
II.
‘s Lands rechten en vryheden
Ick helpen sal in zwang;
In geen’ vereende steden
Gewetens felle dwang
Of tyrannye lyen:
Ick wensch de goe gemeent
En trouwe borgeryen
Door liefd’ te sien vereent.
III.
Ick heb van kindsche dagen
De vryheydt voorgestreen,
en ‘t harrenasch gedragen
Tot welvaert van ‘t gemeen:
Noch wil ick ‘t vendel sweyen
Van Hollands fieren leeuw,
En met Oranje meyen
Bedecken wees en weeuw.
IV.
Ons’ vyanden braveeren
In ‘t Westen en in ‘t Oost;
Maer in den naem des Heeren
Ben ick hun’ maght getroost.
Mijn’ vroomheyd is gebleken
By Nieupoort in den slagh;
Dat hart leeft onbesweken
In my gelijck het plagh.
V.
Schept moed dan Heeren Staten,
Vw Veltheer staet bereyd;
Die ruyters en soldaten
Weer na de grensen leyd.
Wat schrickt ghy voor of achter,
‘tLand heeft aen d’een sy’ duyn,
Aen d’andre sy’ den wachter,
En Schutsheer van den tuyn.
VI.
Soo ick met zege keere
En Spanjen dwing tot vre,
Singt Gode prijs en eere
Die voor ons’ vesten stre.
Ick sie alree nae ‘t vechten
De maeghden mijn’ banier
Ontmoeten, die my vlechten
Den lofkrans van laurier.
FINIS.