Op de komst van aartshertog Matthias van Oostenrijk
Uit: J. van Vloten, Nederlandsche geschiedzangen , II, 1864, 223-225.
Oorspronkelijke bron: Geuseliedtboeck
O Heere God almachtich,
Eeuwich ghebenedijt,
Weest ons doch nu gedachtich,
In desen benauden tijt!
Want ghy alleen, en anders geen,
Onsen verlosser zijt.
Duckdalf die quam wt Spaengiën,
Met macht van volck seer groot,
Den prince van Oraengiën
Dit hoorende, hy vloot,
Egmont seer bou, die brack de trou,
En brocht hem selfs in noot.
Alle Duckdalfs verlenghen,
Was de thienden penninck schier,
tEn was niet dan om brenghen
Dees landen in zwaer dangier;
Maer de Brusselsche raet, die deden hem groot quaet,
Dies moest hy ras van hier.
Men sach Duckdalf vertrecken,
Met zijn gheroofden schat,
Maer alle zijn spaensche specken
Liet hy in elcke stadt,
Doen quam ons voor de groote Commandoor,
Die brocht ‘t pardoen oock rat.
Antwerpen rijcke,
Doen ghy stont inden brant,
Seer looflijck met pracktijcke,
Sprack men al van don Jan:
Hy is royael en liberael,
Men vant noyt beter man.
Hoort wat ick u sal verclaeren,
Hoet met don Jan is vergaen:
Te Brussel, al op de zaelen,
Heeft hy een valschen eedt ghedaen,
Hoe dat hy terstont, met een valsch verbont,
De Spangiaerts sou doen wtgaen.
Maer corts, ten duerde niet langhe,
Trock hy nae ‘t Mechels perk,
Al met soo groot verlanghen,
Sant hy Torlon zijn merck:
Bewaert my geheel ‘t Antwerps casteel,
Ick treck nae Namen sterck.
Doe heeft het lant vercooren
Don Matthias, d’ eertschen-Duck,
Het landt heeft hy ghezworen
Te helpen wt den druck,
Voor den tyrant, don Jan becant,
De Heer geef ons gheluck!
De prince al van Orangiën
Was zijnen luytenant,
Gouverneur wt Almangiën,
Over Hollant, Zeelant, Brabant,
Hy waechde zijn goet, zijn vlees en bloet,
Al voor het vaders lant.
O God, hemelsche Vader,
Beschermt ons allegaer,
Voor don Jan den verrader,
tIs comen int openbaer;
Verleent ons mee pays ende vree,
Int salich nieuwe jaer.