Een schraal en een voordelig jaar
Uit: J. van Vloten, Nederlandsche geschiedzangen , II, 1864, 300.
Oorspronkelijke bron: N. de Weert: Chronijk van Antwerpen .
Als men screef duysent vijf hondert seven en tachtentich jaer,
Doen gout het coren tot Bruessel achtien rinsguldens voorwaer,
Maer anno achtentachentich sachment wonderlijcken verkeeren,
Doen cocht men om achttien rinsguldens, dat es claer,
Allen den nootdruft, die hier volcht naer; –
Al hadden wij langhe geweest ins swaer verseeren,
Wij verblijden ons deur de wercken des Heeren: –
Een sister terwen, een sister corens, hier wel op let,
Een sister gersten, een sister havere met
Een sister boonen, een sister erten ront,
Een gelte wijns, een ame biers vol-getont,
Thien pont rintvlees, thien pont hamelvlees, es gesont,
Thien pont verkenvlees, thien pont boter, seer goet,
Thien pont hollandsche kees, met eenen veltenen hoet,
Een half vat sout ende een quaerte smout,
Eenen halven steen scepen, dit wel onthout,
Eenen halven steen kersen, ende een paer scoên,
Eenen riem met een tessche ende noch gelt, daer in te doen,
Met eenen vrouwendoeck, wel gestijft, staende net,
Daerom hier rijpelijcken op let,
Met een paer messen – die waren quaet vergeten,
Want men vele van dese partijen daermede moest eten –
Dit cocht men al om achtien rinsguldens warachtich;
Daerom, o mensch, aensiet Gods werken crachtich! –
Int selve jaer is gecomen een huysman in ‘t openbaer,
Om te coopen en paer schoên voorwaer,
Mede brengende een sister coren, erten, en boonen,
Die verkocht hebbende om te betalen zijn schoên,
Gebrack hem noch twee stuyvers om te voldoen.