De Bergverkopers
Uit: J. van Vloten, Nederlandsche geschiedzangen , II, 1864, 306-309.
Oorspronkelijke bron: Geuseliedtboeck
Segt, ghy berghsche soldaten,
Hoe waert ghy soo ghesint,
Dat ghy hebt gaen verlaten
tWelk u wel had ghedient?
Moet ghy niet self met my bekinnen,
Dat ghy waert berooft van sinnen,
En oock al siende blint? –
Hadt ghy niet bet ghebleven
Vereenicht met Hollandt,
Want ‘t was u al vergheven,
Al u groot onverstandt,
Ghy moet nu bet u cragen wagen,
En daertoe meer slagen dragen,
Nu ghy dient den vyandt.
U weelde gaet verkeeren,
Ghy meucht wel wesen gram,
Ten Berch waerdy als heeren,
Elck hoer scheen een Madam,
Neus en Laberkeet vileyne,
Langhen Fleur en magher Heyne,
Was daer den hooghen stam.
Dit waren d’edel mannen,
Die daer hadden bevel,
Jan van Maestricht ghebannen,
Oock Spillebeen kent men wel,
Oock Lenaert Spronck, en Houtepen,
Alsulcke luyden vreesde men,
Wat docht u van dat spel?
Magheren Heyn, wilt hooren,
Was edel van persoon,
Een papenkint ghebooren,
Daertoe een hoerensoon;
Alsulck ghespuys was daer den adel,
Zy saten als graven inden zadel,
Bloncken van goude schoon.
Vierslot had oock besteken,
Een Judas spel seer vals,
Te Berghen ist ghebleken,
Daervan is veel gheschals,
Dits oock een boer, van zijnen vader,
En daertoe een landt-verrader,
Hy kon Spaens ende Wals.
Eerst waerdy als Romeynen
Gheacht en oock befaemt,
Maer nu zijt ghy vileynen
Van alleman ghenaemt,
Omdat ghy ghinght den Berch vercoopen,
Ende zijt daer wtgheloopen,
Als schelmen onbeschaemt.
Daertoe oock al u daden,
Die ghy eer hebt ghedaen,
Gaet ghy nu selfs versmaden,
Den Spaengiaert hanghen aen;
Ghy moet nu nae haer pijpen danssen,
tSy voor steden of voor schanssen,
U loon sult ghy ontfaen.
Moetwillich waerdy seere,
Teghen reden en recht,
Ghy wout selfs blyven heere,
Nochtans waerdy maer knecht,
Den heere die ghy hadt gheswooren,
Die en woudy gheensins hooren,
U saecken stonden slecht.
Die u moesten betalen,
Stont ghy ten dienste niet,
Dus zijt ghy, sonder falen,
Wel waert wat u gheschiet;
Godt en wil dat niet ghehinghen,
Dat de knecht zijn heer sal dwinghen,
Dus naeckt u zwaer verdriet.
Waerom woudy niet hooren
Nae die heeren vaillant,
Van Dordrecht wt vercoren,
die daer stelden te pant,
Haer lijf en goet, tot een verstijven,
Dat ghy sout daer binnen blijven,
Betalen u contant.
Cornels en capiteynen,
Hebben gheteeckent daer,
Diet met der harten meynen,
Alsdat ghy sout voorwaer,
Tot alder tijt de stadt bewaren,
Soo ghy deedt voorleden jaren,
Maer nu zijt ghy onclaer.
Den Spaengiaert sal u klouwen,
Met woorden wel bedocht,
Denckt oft u is berouwen,
Dat ghyse hebt aensocht,
U hooghen moet en mach niet baten,
Nu ghy hebt die stadt verlaten,
Zijt ghy oock al vercocht.
Ghy creecht wel uwen wille,
Beloften schoon van als,
Maer zy zweghen al stille,
Haer hart docht binnen vals.
Ghy hebt aen haer veel trots bedreven,
Dat en sullens’ u niet vergheven,
Maer brenghen u om den hals.
Sy sullen daerop toeleggen,
Om te korten uwen steert,
Men salt noch hooren segghen,
Want ghy zijt straffens weert,
Ten Berch en waerdy niet om dwinghen,
Zy sullen u hier of daer voorbringhen,
Te voet en oock te peert.
Ghy sult nu singhen hooren,
In een latijns beduyt,
Van eenen paep gheschooren,
Zijn preken overluyt;
Ghy sult nu leeren nyghen en stuypen,
sMorchens vroech een misken suypen,
Al eer ghy rijdt om buyt.
Ghy hebt veel quaets bedreven,
Aen man, vrouwe, ende kint,
Die ghy bracht om haer leven,
Wat ‘t vyandt ofte vrint;
U leven, dat ghinck God verdrieten,
Ghy sult comen al te nieten,
U straffe die beghint.
Ghy zijt nu wel bedeghen,
Met den duyvel van Dort,
Nu ghy hem hebt ghecreghen,
Die zijn leven verkort;
Men sal hem binden ende smijten,
Hy moet zijnen doofstront schijten,
Als hy ghevanghen wort.
Oorlof, int concludeeren,
Dit dient oock wel verhaelt,
Dat zy nu vast mineeren,
Die ten Berch zijn betaelt,
Hier of daer wordt d’een ghehanghen,
En de rest mach worden ghevanghen,
Verdienste niet en faelt.
Ick bid u, trouw soldaten,
Betracht altijdt u eer,
En wilt oock niet verlaten,
Den dienst van uwen heer,
Al quam u schoon de vyant terghen,
tZy voor Heusden of voor Berghen,
En ander steden meer.
Hout u kloeck als Romeynen,
Ghetrouw tot inder doodt,
En slacht niet de vileynen,
En vreest gheenen aenstoot;
Fy hen, alle die overloopers,
Ende oock die stee-vercoopers,
Haer schande, die is groot.
Prins, Heer en Godt almachtich,
Eeuwich ghebenedijt,
U stercke handt seer krachtich,
Voert voor ons wt den strijt,
Al ‘t voornemen van ons vyanden,
Wilt dat maken heel ter schanden,
Want ghy ons Heylant zijt.