Geertruidenberg gewonnen
Uit: J. van Vloten, Nederlandsche geschiedzangen , II, 1864, 326-330.
Oorspronkelijke bron: Geuseliedtboeck
Weest al verblijt ende verheucht,
Looft nu met my, in rechter deucht
God, onsen Heer ghepresen,
Die ons, dit tegenwoordigh jaer,
Nu wederom int openbaer,
Sijn goetheyt heeft bewesen,
Voor de stadt van Geertruydenbergh,
Die van de boose boeven erch,
Nu gheleden vier jaren,
Worde vercocht aen den vyandt,
Maer sy zijn meest comen te schandt,
Tot hunlieder beswaren.
Graef Maurits, des landts gouverneur,
Die isser weer ghekomen veur,
Drie daghen in Aprille
tNegentich drie, ‘t zy u verklaert;
Heeft de stadt, vry en onbeswaert,
Beleyt na zijnen wille;
Hy heefter om ghemaeckt een perck,
Om daerin zijn vyanden sterck
Vry wederstant te bieden,
Als sy quamen met al hun macht,
Om de stad t’ontsetten met cracht,
tWelk niet en con gheschieden.
Graef Mansvelt was oock op de baen,
Met sijn volk om te comen aen
tQuartier van d’Excellentie,
Maer doen hy sach dat hy geen cans
En had aen d’Excellentie schans,
Maeckte hy schier geen mencie,
Als of hy daer gecomen waer
De stadt t’ontsetten, maer van daer
Is hy weder ghetogen
Nae ‘t quartier van graef Hohenlo,
Alwaer hy oock bleef liggen soo,
Sonder ‘t ontzet te poogen.
Doen ons volck eerst quam voor de stadt,
Heeft den vyant een schans gehadt,
Buyten de stadt gheleghen,
Daerom ons volck hen heeft gestelt,
Om die te winnen met gewelt,
En hebbens’ oock gekregen;
Doen den vyandt den schans was quijt,
Doen is ons volck, al metter tijdt,
Naerder der stadt gekomen;
Daer lach noch een fort tusschen tweên,
Dat heeft ons volck oock afgesneên
Van de stadt, al sonder schromen.
Doen heeft de vyant noch ghehadt
Een schans tegen over de kat,
De Contrepunct by namen,
Waernaer ons volck oock heeft ghetracht,
Om die te winnen metter macht,
Derwaert dat sy oock quamen,
Op S. Jans-dach of daerontrent,
Dat sy de Contrepunct present,
Te bestormen begonnen,
Capiteyn Haen, en Buveri,
Elck van een Zeeusche Compaigni,
Hebben dit punct ghewonnen.
Als den vyant sach op dat pas,
Dat hy de Contrepunct quijt was,
Socht hy om t’accordeeren;
Dees mare wert, al metter spoet,
Ghedraghen aen graef Maurits goet,
Diet niet wou refuseeren;
tAccoort dat wert besloten saen:
Het garnisoen soude wtgaen,
Met haêrlien zijdgheweere,
Maer sesthien vendelen, seer schoon,
Die moesten sy, voor haren loon,
Oock altemael ontbeeren.
In Junio twintich ende vier,
Zijnde den dach ten avont schier,
Is de stadt opghegheven;
Maer eerst des anderdaechs daeraen,
Zijn de soldaten wtghegaen,
Maer dry zijnder ghebleven,
Die den Berch meed’ hadden vercocht,
tWelck hun heeft aen een galgh ghebrocht,
Ten Berch zijnse ghehanghen;
Dus sietmen dat sulck volckjen fel,
Die haer Overheyt zijn rebel,
Noch al hun loon ontfanghen.
Binnen ‘t belegh ist oock gheschiet,
Dat graef van Hohenlo subiet
Maeckten een loos allarme,
Des stadts Gouverneur coen en fier,
Ghenaemt de heere van Masier,
Hy was doe alsoo warme;
Om ‘t ontset te sien comen aen,
Is hy opten thoren ghegaen,
Zijn Cappelaen oock mede,
Alwaer sy quamen inden noot,
Want zy zijn daer gheschoten doot,
De schiltwacht oock ter stede.
Ons volck heeft oock, cloeck ende stout,
Wtghevallen soo menichfout,
Teghen ‘t heyr der vyanden;
Hebben malcanderen gheslaên,
Ons volck brachter dickwils ghevaên,
Den vyant t’zijnder schanden,
Tot Turnhout ende elders, siet,
Daer de vyant quam int verdriet,
Heefter veel volcx ghelaten.
Ghelooft sy Godt ghebenedijt,
Die ons nu langhe heeft bevrijt,
Voor degheen, die ons haten.
Oorlof, ghy inwoonders altsaem,
Van Hollant en Zeelant bequaem,
Laet ons den Heere vreesen,
Die ons nu wel int seste jaer,
In al onse benautheyt zwaer,
Zijn bystant heeft bewesen;
Zoo wy leven nae zijn ghebodt,
Hy sal ons vry, dit is het slot,
Zijn ghenade bewijsen,
Gheduerichlijck, tot alder stont,
Dus laet ons hem, wt ‘s herten gront,
Voor zijn weldaden prijsen!