Ter naegedachtenis aen den edelgestrenghen Heere Fernando Alvarez de Toledo Hertogh van Alva

Door Joost
Groene Mackers, laet ons Heden
Onbezorghd den Weg betreden,
Die, door Engelen geplaveyd,
Rechtstreecks naer den Hemel leydt;
Ay, laet nu de Kadt maer kommen,
Want geen Bom kan ons meer bommen:
Eysenhower heeft vannacht
Zelf het Pentagon verpacht
Aen vermoeyde Bolsjewisten,
Die nu, beu van al dat twisten,
Door het Yzeren Gordyn
Naer Nieuw Yorck gevlogen zyn,
En door Moskou’s brede Straeten
Wandelen thans Beursmagnaeten,
Kauwend op hun Bobbelgom
En ze willen nooyt weêrom!
Kyck nu eens hoe al die Rooyen
Vrolyck Serpentines gooyen:
Foster Dulles, goet gemutst,
Loopt, wel enigszins onthutst,
Lustigh Kaviaer te schransen
En hy wil met Kroetsjew dansen,
En op Broadway geeft een Rus
Marylin spontaen een Kus!
Heel de Waereld staet verwonderd
(W.F. Hermans uytgezonderd),
Iedereen is reuze-bly:
Oost en West zijn Koeck en Ey.
————
Kunt U dit Gedaes niet volghen?
Bent U om zo’n Grap verbolghen?
Weet U niet, wat dit beduydt?
Eén April! Haha! Schliep uyt!

Uit: De Groene Amsterdammer 79 (1955), nr. 14, 2 April 1955, 1