Madrid 1540 – ?, 1606
Enrique de Guzmán, tweede graaf van Olivares, was ambassadeur, onderkoning en raadsheer. Hij was een zoon van Pedro de Guzmán en Francisca de Ribero Niño, een dochter van de befaamde koninklijke secretaris Lope de Conchillos. Via zijn vader was Enrique een kleinzoon van de hertog van Medina Sidonia. Enrique was als nog zeer jonge hoveling aanwezig tijdens de reis van de jonge Filips II naar Italië, Duitsland en de Nederlanden in 1548-1551. In 1554 vergezelde hij Filips II bij zijn reis naar Engeland om vandaar door te reizen naar de Nederlanden. Mogelijk is hij toen in het noorden gebleven want bij de slag van Saint-Quentin raakte Enrique gewond aan een been. In 1569 nam hij de titel van graaf van Olivares over van zijn overleden vader. In 1574 was hij betrokken bij de uitrusting van de vloot die de Nederlanden zou moeten pacificeren. Behalve afgezant bij de paus was hij ook onderkoning van Sicilië en later van Napels. In 1579 trouwde hij met María Pimentel de Fonseca, de dochter van de graaf van Monterrey. Zijn zoon Gaspar de Guzmán y Pimentel zou later als Conde-Duque de belangrijkste hoveling van koning Filips IV worden. Een andere zoon, Félix, overleed in 1572 tijdens gevechten in de Nederlanden.
Raymond Fagel
Literatuur
Diccionario Biográfico Español
Epistolario del Duque de Alba III.
Bernardino de Mendoza, Comentarios de las guerras de los Países Bajos (Guadalajara 1592)